Huber Associates

USTAWA z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach. (tekst jednolity) Art. 1.  Ustawa określa zasady emisji, zbywania, nabywania i wykupu obligacji. Art. 2.  Obligacje mogą emitować:   1)   podmioty prowadzące działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną, a także spółki komandytowo-akcyjne,   2)   gminy, powiaty, województwa, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", a także związki tych jednostek oraz miasto stołeczne Warszawa,   3)   inne podmioty posiadające osobowość prawną, upoważnione do emisji obligacji na podstawie innych ustaw,   4)   instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), lub bank centralny takiego państwa, lub instytucje, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy regulujące działalność takich instytucji na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i zawierające stosowne postanowienia dotyczące emisji obligacji - zwane dalej "emitentami". Art. 3.  Przepisy ustawy nie mają zastosowania do obligacji emitowanych przez:   1)   Skarb Państwa,   2)   Narodowy Bank Polski. Art. 4.  1. Obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. 1a. Przez papiery wartościowe emitowane w serii rozumie się papiery wartościowe reprezentujące prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek. 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. 3. (skreślony). 4. (skreślony). Art. 5.  1. Obligacja powinna zawierać w szczególności:   1)   powołanie podstawy prawnej emisji,   2)   nazwę (firmę) i siedzibę emitenta,...